Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Τι ειναι οι βιταμινες και πως λειτουργουν

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr
Τι είναι οι βιταμίνες
Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες που βρίσκονται στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες και η λήψη τους μέσω της διατροφής είναι απαραίτητη λόγω του ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να τις συνθέσει. Η δράση τους έγκειται στη ρύθμιση της μεταβολικής διαδικασίας και των ενεργειακών μετατροπών που συμβαίνουν στον οργανισμό. Σημαντικό είναι πως δεν έχουν θερμιδική αξία και εμφανίζουν διαφορές μεταξύ τους ως προς τη δομή και τη λειτουργία.
Πώς λειτουργούν
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του οργανισμού. Μερικές από αυτές είναι απαραίτητες για τη μετατροπή των μακροδιατροφικών συστατικών (πρωτείνες, υδατάνθρακες, λιπίδια) σε ενέργεια.
Πολύ σημαντικές είναι και οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες πολλών βιταμινών οι οποίες ασκούν προστατευτική δράση έναντι των οξειδώσεων. Παράλληλα πολλές βιταμίνες είναι απαραίτητες προκειμένου να γίνει η απορρόφηση άλλων θρεπτικών συστατικών όπως του ασβεστίου και του σιδήρου.
Οι βιταμίνες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, τις λιποδιαλυτές βιταμίνες και τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες.
Λιποδιαλυτές βιταμίνες
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι βιταμίνες A, D, E, & K οι οποίες βρίσκονται κυρίως σε λιπαρές τροφές μια και είναι απαραίτητη η παρουσία λίπους προκειμένου να απορροφηθούν από τον οργανισμό. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύονται και κυρίως στο συκώτι όταν λαμβάνονται σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που απαιτούνται. Οταν η πρόσληψη είναι πολύ μεγάλη οι λιποδιαλυτές βιταμίνες και κυρίως οι Α και η D μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα. Μεγάλες δόσεις από αυτές τις βιταμίνες είναι τοξικές.
Υδατοδιαλυτές βιταμίνες
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β καθώς και οι βιταμίνη C. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες, σε σημαντικές ποσότητες και όταν αυτές λαμβάνονται σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που απαιτούνται η περίσσεια αποβάλλεται στα ούρα. Για τη διατήρηση λοιπόν της καλής υγείας, θα πρέπει ο οργανισμός να λαμβάνει τακτικά επαρκείς ποσότητες από τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες.
Βιοφλαβονοειδή
Τα βιοφλαβονοειδή αποκαλούνται και βιταμίνη P. Τα βιοφλαβονοειδή είναι γνωστά και σαν φλαβόνες ή σύμπλεγμα βιοφλαβονοειδών. Συνοδεύουν πάντα στις τροφές τη βιταμίνη C. Είναι υδατοδιαλυτοί παράγοντες και συμπεριλαμβάνουν τη ρουτίνη, την εσπεριδίνη, την κουερσετίνη, την νομπιλετίνη, την τανζεριτίνη, την σινενσετίνη, την εριοδικτυόλη, την επταμεθοξεική φλαβόνη, την μυρισετίνη και την καμφερόλη. Μαζί με τη βιταμίνη C βοηθούν στη συντήρηση της ακεραιότητας των αιμοφόρων αγγείων και ιδιαίτερα των τριχοειδών. Επίσης, λειτουργούν και σαν αντιφλεγμονώδεις ή αντισπασμολυτικοί παράγοντες.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: τα εσπεριδοειδή (φλούδα και εσωτερική σάρκα), βερύκοκκα, κεράσια, σταφύλια. οι πράσινες πιπεριές, ντομάτες, μπρόκολα, πεπονάκια και το αποφλοιωμένο σιτάρι.
Βιταμίνη C: 
Απαραίτητη για τη συντήρηση του κολλαγόνου, των οστών, των ούλων, των δοντιών και των τριχοειδών αγγείων. Βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου και στην εκμετάλλευση του φυλικού οξέος. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες-προστατεύει τις βιταμίνες Α και Ε. Συμμετέχει στην ανάπλαση των κυττάρων/ιστών. Βοηθά στον σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των ορμονών, του αδένα της αδρεναλίνης, στη συντήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος και των φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Εσπεριδοειδή φρούτα, καρποί τριαντάφυλλου, κεράσια acerola, σπόροι alfalfa, βλαστάρια, cantaloupe, φράουλες, μπρόκολο, ντομάτα και πράσινες πιπεριές.
Βιταμίνη D:  
Απαιτείται για την απορρόφηση του ασβεστίου και του φωσφόρου τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας των οστών, των δοντιών, του δέρματος, της καρδιάς, των νεύρων και του θυρεοειδή
Επίσης να γνωρίζετε, ότι ο οργανισμός μας έχει τη «μαγική» ικανότητα και συνθέτει τη βιταμίνη D, όταν βγαίνουμε στον ήλιο, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι χρειάζεται να ψήνεστε με τις ώρες σε αυτόν. Η έλλειψή της πάντως, συμβάλλει στην οστεοπόρωση.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Σολομός, σαρδέλες, ρέγγες, μανιτάρια shiitake, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα εμπλουτισμένα με βιταμίνη D, κρόκοι αυγών και οργανικό κρέας.
Βιταμίνη Α: 
Σημαντική για υγιή μάτια, δέρμα, μαλλιά, οστά, δόντια και μυϊκές μεμβράνες των αναπνευστικών, πεπτικών και ουροδόχων οδών.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Συκώτι, αυγά, κίτρινα φρούτα και λαχανικά, σκούρα πράσινα φρούτα και λαχανικά, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Βιταμίνη B1 ή θειαμίνη (Thiamine): 
Η βιταμίνη Β1 ή θειαμίνη, χρησιμεύει ως καταλύτης σε αντιδράσεις που αξιοποιούν τους υδατάνθρακες και ενισχύει τη μετάδοση των εντολών των νεύρων στους μυώνες. Σημαντική για την απελευθέρωση ενέργειας από τις τροφές, την διατήρηση της ακεραιότητας του νευρικού συστήματος και για διάφορες άλλες μεταβολικές λειτουργίες. Επίσης, είναι απαραίτητη για την φυσιολογική όρεξη και ανάπτυξη.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Μαγιά μπύρας, πλήρη δημητριακά, μελάσσα από blackstrap, μαύρο ρύζι, οργανικά κρέατα και κρέατα, ψάρι, πουλερικά, κρόκοι αυγών, όσπρια και καρύδια.
Βιταμίνη B2 (Riboflavin):
H ριβοφλαβίνη ή βιταμίνη Β2, ρυθμίζει την ανάπτυξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων και βοηθά στη διατήρηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος.
Προστατεύει τον οργανισμό από τις βλάβες που μπορεί να δημιουργήσουν οι ελεύθερες ρίζες, ενώ ενισχύει την όραση και βοηθά στην ανάπτυξη υγιούς δέρματος, νυχιών και μαλλιών.
Συμμετέχει στην απελευθέρωση ενέργειας από τις τροφές. Χωρίς τη βιταμίνη Β2 (ριβοφλαμίνη) δεν γίνεται μεταβολισμός των υδρογονανθράκων, των λιπών και των λευκωμάτων. Βοηθά στη διατήρηση της υγείας του δέρματος, των ματιών και της εσωτερικής επένδυσης της μύτης και του λαιμού. Βοηθά επίσης, στο σχηματισμό των ενζύμων του συκωτιού και στη φυσιολογική λειτουργία του διανοητικού και μυϊκού συστήματος.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Οργανικά κρέατα, ψάρια, χοιρινό, αυγά, τυρί, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Βιταμίνη B3 (Niacin or nicotinic acid):
Η βιταμίνη Β3 ή νιασίνη είναι γνωστότερη ως βιταμίνη PP και με τις ονομασίες νικοτινικό οξύ ή νικοτιναμίδιο. Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του διανοητικού, του νευρικού και του πεπτικού συστήματος και για τη διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης. Βοηθά στο σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των στεροϊδών. Είναι απαραίτητη για την καλή κυκλοφορία.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Άπαχο κρέας, πουλερικά, ψάρια, μαγιά μπύρας, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, φυστίκια και πίτουρο ρυζιού.
Βιταμίνη B5 (Pantothenic acid):
Μεταφέρει τα μόρια του άνθρακα στον οργανισμό μας και συμμετέχει στο μεταβολισμό υδατανθράκων, λιπαρών και πρωτεϊνών. Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή ορμονών του αδένα αδρεναλίνης και στο μεταβολισμό χοληστερόλης και λιπαρών οξέων. Απαραίτητη για τη λειτουργία του εγκεφάλου, του ανοσοποιητικού συστήματος και υγιές δέρμα. Θεωρείται από πολλούς σαν βιταμίνη «αντιστρες». Απαιτείται για το σχηματισμό αντισωμάτων, την επούλωση πληγών και την ομαλή ανάπτυξη.
Πού βρίσκεται: Σε μεγαλύτερη ποσότητα το συναντάμε στα προϊόντα ολικής άλεσης, στα αβοκάντο και στο μπρόκολο
Βιταμίνη Β6 (Pyridoxine):
Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Σημαντική για τον μεταβολισμό του λίπους και των αμινοξέων. Απαραίτητη για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, για τη διατήρηση ισορροπίας υγρών, υγιούς νευρικού συστήματος και εγκεφαλικής λειτουργίας.
Πρόκειται για απαραίτητο στοιχείο στα ζώα και στους μικροοργανισμούς. Εμφανίζεται με τρεις μορφές: πυριδοξίνη, πυριδοξαμίνη και πυριδοξάλη. Επίσης, λειτουργεί στο σχηματισμό των αμινοξέων και υπεισέρχεται σε ορισμένες διαδικασίες μεταβολισμού των λιπών και των υδατανθράκων.
Η έλλειψη της προκαλεί νευρολογικές διαταραχές, δερματίτιδα και γαστρεντερίτιδα.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Κρέατα και οργανικά κρέατα, πλήρη δημητριακά, μαγιά μπύρας, μελάσσα από blackstrap, σπόροι σιταριού, όσπρια και λαχανικά με πράσινα φύλλα.
Βιταμίνη Β7  Βιοτίνη
Η βιοτίνη (βιταμίνη Β7, βιταμίνη Η) ανήκει στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες και συγκεκριμένα στο σύμπλεγμα βιταμινών Β. Ανακαλύφθηκε το 1927 από τον βιοχημικό M.A. Boas αλλά χρειάστηκαν άλλα 40 χρόνια έρευνας για να συμπεριληφθεί στις βιταμίνες. Είναι απαραίτητη σε όλους τους οργανισμούς αλλά συντίθεται μόνο από βακτήρια και άλλους μικροοργανισμούς. Η βιοτίνη ενισχύει την ανάπτυξη των κυττάρων και συμμετέχει στο μεταβολισμό των λιπαρών και των πρωτεϊνών. Επίσης παίζει ρόλο στη μεταφορά του διοξειδίου του άνθρακα στον οργανισμό μας. Η βιοτίνη παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του δέρματος των μαλλιών και των νυχιών.
Πού βρίσκεται: Δεν υπάρχουν πηγές πλούσιες σε βιταμίνη Β7. Μπορούμε να τη βρούμε κυρίως στον κρόκο αυγών, συκώτι, μη-αποφλοιωμένο ρύζι, μαγιά μπύρας, πλήρη δημητριακά, σαρδέλες και όσπρια.
Βιταμίνη Β9 Φολικό οξύ
Συμμετέχει στις διεργασίες του DNA και είναι βασικός παράγοντας πολλών αντιδράσεων του οργανισμού. Είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό στη διατροφή των γυναικών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία καθώς προφυλάσσει από την αναιμία και από γενετικές ανωμαλίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Πού βρίσκεται: εμπλουτισμένα δημητριακά, μοσχάρι (κυρίως στο συκώτι), λαχανικά, αυγά, ξηροί καρποί και σπόροι.
Βιταμίνη Β12: 
Η βιταμίνη Β12 ανήκει στην οικογένεια των υδατοδιαλυτών βιταμινών Β. Είναι αναγκαία για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος που με την αιμοσφαιρίνη μεταφέρουν το οξυγόνο σε όλο το σώμα. Επίσης η βιταμίνη Β12 έχει σημαντικό ρόλο στο νευρικό σύστημα.
Η έλλειψη της βιταμίνης Β12 είναι πολύ συχνότερη από ότι νομίζουμε.
Τα σημεία και συμπτώματα της ασθένειας που προκύπτει λόγω της έλλειψης βιταμίνης Β12 σε πολλές περιπτώσεις είναι εύκολο να διαφύγουν της προσοχής και έτσι η διάγνωση δεν γίνεται.   Η έλλειψη βιταμίνης Β12 μπορεί σταδιακά να προκαλέσει:
1. Αναιμία: Τα συμπτώματα της αναιμίας περιλαμβάνουν χλωμάδα, αδυναμία, κούραση, εξάντληση, ταχυπαλμία και δύσπνοια
2. Νευρολογικά προβλήματα: Μυρμηγκιάσματα στα χέρια και στα πόδια, δυσκολίες στο περπάτημα, απώλεια όρασης, διαταραχές της μνήμης, παραισθήσεις, λύπη, μελαγχολία και αλλαγές στην προσωπικότητα
3. Σε βρέφη και παιδιά: Προβλήματα ανάπτυξης, ανεπάρκεια της μυϊκής δύναμης, καθυστέρηση της ανάπτυξης και γενική αδυναμία
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Οργανικά κρέατα, ψάρια, χοιρινό, αυγά, τυρί, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Βιταμίνη Ε: 
Ισχυρό αντιοξειδωτικό, αποτρέπει την οξείδωση ορισμένων λιπών και βιταμινών. Βοηθά στη διατήρηση της φυσιολογικής θρόμβωσης του αίματος και στην ακεραιότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγιούς λειτουργίας του καρδιαγγειακού και του αναπαραγωγικού συστήματος και της υγιούς κατάστασης του δέρματος. Η D-άλφα τοκοφερόλη είναι η πιο δραστική μορφή της βιταμίνης Ε και κατακρατείται από τους ιστούς σε μεγαλύτερο επίπεδο.
Πλουσιότερες πηγές από τη διατροφή είναι: Έλαια ψυχρής συμπίεσης, αυγά, φύτρα σιταριού, οργανικό κρέας, μελάσσα, γλυκοπατάτες και λαχανικά με φύλλα.
Βιταμίνη Κ:
Η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που παίζει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος. Στην πραγματικότητα, χωρίς αυτή το αίμα δεν πήζει. Η βιταμίνη Κ συμβάλλει στη σκελετική υγεία, καθώς παίζει σημαντικό ρόλο στην εναπόθεση ασβεστίου στα οστά. Όπως και η βιταμίνη D, παράγεται μόνη της στον οργανισμό μας, αλλά συνήθως όχι σε ποσότητες που να καλύπτουν τις ανάγκες του. Βακτήρια του χαμηλότερου τμήματος του εντέρου, παράγουν επίσης βιταμίνη Κ και στη συνέχεια την αποθηκεύουν στο ήπαρ. Πάντως, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η συμβολή αυτής της μορφής της βιταμίνης Κ στις αποθήκες του σώματος.
Βοηθά στην πήξη του αίματος και στην διατήρηση της υγείας των οστών.
Οι καλύτερες διατροφικές πηγές της βιταμίνης Κ είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι, το μπρόκολο, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, το συκώτι, το πίτουρο σιταριού και τα λάδια ελιάς, canola και σόγιας. Επειδή η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη, η απορρόφησή της από τα λαχανικά ενισχύεται από την παρουσία του διαιτητικού λίπους. Γι’ αυτό, σοτάρετε το σπανάκι σε λίγο ελαιόλαδο.
Τι πρέπει να γνωρίζετε για τα συμπληρώματα;
Για να επιλέξει και να χρησιμοποιήσει σωστά ένα κατάλληλο συμπλήρωμα βιταμινών, ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει υπόψη του τα εξής:
1. Οι βιταμίνες δεν αυξάνουν το βάρος μας, ούτε και την όρεξή μας.
2. Οι βιταμίνες ποτέ δεν επηρεάζουν αρνητικά ένα νόσημα και κυρίως τις λοιμώξεις, όπως είναι το κρυολόγημα, η γρίπη και άλλες συνηθισμένες ιώσεις. Αντίθετα συμβάλλουν αποφασιστικά στην ενισχυμένη απόδοση του ανοσοποιητικού μας συστήματος (με άλλα λόγια στην αποτελεσματικότερη άμυνα του οργανισμού μας), με αποτέλεσμα την γρηγορότερη αποκατάσταση της υγείας μας.
3. Το συμπλήρωμα πρέπει να είναι εγκεκριμένο από τον ΕΟΦ, με άλλα λόγια η σύνθεσή του να είναι ελεγχόμενη και νόμιμη.
4. Να περιέχει τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες στις κατάλληλες αναλογίες. Οι πολύ μικρές ποσότητες (όπως η βιταμίνη Ε σε 10-15 Διεθνείς μονάδες) δεν προσφέρουν κανένα όφελος, δεδομένου ότι αυτές προσλαμβάνονται εύκολα με την διατροφή μας.
5. Τα άτομα που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη από πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα (το οποίο περιέχει και τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες που αναφέρονται παραπάνω), είναι εκείνα που έχουν έντονη σωματική και πνευματική εξασθένιση, και όσοι βρίσκονται σε κατάσταση οξειδωτικού stress (καπνιστές, διαβητικοί, όσοι έχουν υψηλή χοληστερόλη, και καθημερινό άγχος).
6. Για να υπάρχει αντιοξειδωτική προστασία πρέπει το συμπλήρωμα να λαμβάνεται ανελλιπώς και επί συνεχούς βάσεως. Επομένως το προϊόν δεν πρέπει να περιέχει βιταμίνες οι οποίες συσσωρεύονται στο συκώτι μας (όπως είναι η βιταμίνη Α) και μπορεί να αποβούν τοξικές, δηλαδή να οδηγήσουν σε υπερβιταμίνωση.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Ιπποφαές για ευεξία ενέργεια αντιγήρανση εμμηνόπαυση ανοσοποιητικό αντιοξειδωτικό

     
  
 Ρώσοι και κινέζοι επιστήμονες το τοποθετούν στην πρώτη δεκάδα των πιο ισχυρών θεραπευτικών φυτών στον κόσμο. Υποστηρίζουν ότι περιέχει περισσότερη βιταμίνη C από τη φράουλα, το ακτινίδιο, το πορτοκάλι, την ντομάτα, το καρότο και τον κράταιγο. Επίσης, ότι η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη Ε είναι υψηλότερη από εκείνη του σιταριού, του καλαμποκιού και της σόγιας και ότι οι φυτοστερόλες που περιέχει ξεπερνούν κατά πολύ εκείνες του ελαίου της σόγιας. Επιπλέον, έχει όλες τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β και όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Και όχι μόνο αυτό. Προσφέρει στον οργανισμό ακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως: ω-3, ω-6, ω-7 και ω-9. Έχει ισχυρή αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή, αναλγητική και επουλωτική δράση. Για όλους αυτούς τους λόγους, χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής, ως συστατικό φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων, αλλά και ως αυτούσιο φαρμακευτικό σκεύασμα για πλήθος παθήσεων, ενώ από τους καρπούς του παρασκευάζονται χυμοί και μαρμελάδες.
Αποτέλεσμα εικόνας για ιπποφαές



Αν και στη σύγχρονη Ελλάδα το ιπποφαές χρησιμοποιείται την τελευταία διετία, στην αρχαιότητα η χρήση του ήταν πολύ διαδεδομένη. Σχετικές αναφορές υπάρχουν σε κείμενα του Θεόφραστου, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως του Διοσκουρίδη, του πατέρα της Φαρμακολογίας. Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό. Το ονόμασαν ιπποφαές, που στα νέα ελληνικά σημαίνει φωτεινό, λαμπερό άλογο (ίππος: άλογο, φάος: φως, λάμψη).

Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα φυτά στη Γη. Η παρουσία του χρονολογείται πολύ πριν την εποχή των παγετώνων. Η επιστημονική του ονομασία είναι: Ιπποφαές το ραμνοειδές (Hippophae rhamnoides). Ευδοκιμεί ακόμα και στα πιο φτωχά χώματα και ανάλογα με το μικροκλίμα της κάθε περιοχής, το συναντάμε σε παράκτιες ζώνες, αλλά και σε ημιερημώδεις ή ορεινές περιοχές. Oι καρποί του μοιάζουν με ρώγες σταφυλιού, είναι πορτοκαλί και χυμώδεις και έχουν υπόξινη γεύση. Σύμφωνα με το «Διεθνές Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης για το Ιπποφαές», το φυτό ευδοκιμεί και καλλιεργείται στην Ευρώπη και στην Ασία. Το συναντάμε κυρίως στις εξής χώρες: Κίνα, Μογγολία, Ινδία, Νεπάλ, Πακιστάν, Ρωσία, Oυκρανία, Αγγλία, Γαλλία, Δανία, Oλλανδία, Γερμανία, Πολωνία, Φιλανδία, Σουηδία και Νορβηγία. Στη χώρα μας καλλιεργείται στη βόρεια Εύβοια, στην περιοχή Αχούρια.

Στην κλασική θιβετιανή φαρμακευτική βίβλο «Sibu Yidian», που έχει γραφτεί το 18ο αιώνα, τριάντα ολόκληρα κεφάλαια είναι αφιερωμένα στις θεραπευτικές ιδιότητες και χρήσεις του φυτού. Στην Ινδία αποτελεί βασική παράμετρο της Ayurveda, ενώ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κινεζικής φαρμακευτικής. Στη Μογγολία χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες ως άριστο τονωτικό. O θρύλος λέει ότι ο Τζένγκις Χαν και ο στρατός του έπιναν χυμό από ιπποφαές, προκειμένου να αυξήσουν την αντοχή και να επιταχύνουν τη θεραπεία των πληγών τους. Στη Ρωσία χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια ως συστατικό της διατροφής των αστροναυτών. Το 1929 έγινε η πρώτη βιοχημική ανάλυση των συστατικών του. Oι πρώτες κλινικές δοκιμές για τις θεραπευτικές χρήσεις του φυτού ξεκίνησαν στη Ρωσία τη δεκαετία του 1950. Τη δεκαετία του 1970 συμπεριλήφθηκε στον επίσημο κατάλογο των φαρμακευτικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στη Ρωσία και την Κίνα και τα επόμενα χρόνια συμπεριλήφθηκε στους επίσημους φαρμακευτικούς καταλόγους των χωρών όπου καλλιεργείται. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλές μελέτες, κυρίως στη Ρωσία και την Ασία, που έχουν φέρει στο φως την πληθώρα των θρεπτικών συστατικών που περιέχει και την ευεργετική τους δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.


Το πυκνό ριζικό σύστημα του ιπποφαούς και η αντοχή του σε άγονες και δύσκολες συνθήκες (κρύο, αλάτι, φτωχά εδάφη) είναι οι λόγοι που ο θάμνος αυτός φυτεύεται συστηματικά σε καμμένες περιοχές για να εμποδίσει τη διάβρωση των εδαφών, όπως π.χ. σε μεγάλες εκτάσεις της βόρειας Κίνας, όπου παράλληλα οι καρποί του συλλέγονται και αποφέρουν κάποιο εισόδημα στους ντόπιους πληθυσμούς.


Συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των «υπερτροφών» (super foods), μερικές από τις οποίες είναι: η σπιρουλίνα, η αλόη, η γύρη, το τζίνσενγκ, το κερί του ζαχαροκάλαμου, η χλωρέλα, το αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου. Σύμφωνα με ρώσους και κινέζους επιστήμονες, το ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Oι περισσότερες και δραστικότερες (106) έχουν εντοπιστεί στο έλαιο που περιέχουν οι καρποί του. Σύμφωνα με τους μελετητές, το σημαντικότερο επιστημονικό εύρημα για το ιπποφαές δεν είναι μόνο ότι περιέχει πολύτιμες ουσίες για την υγεία του ανθρώπου, αλλά και το ότι τόσο οι συγκεντρώσεις τους όσο και ο συνδυασμός τους έχουν συνταιριαστεί από τη φύση με τέτοιον τρόπο, ώστε να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή κάλυψη στον ανθρώπινο οργανισμό.


Το ιπποφαές περιέχει ένα μοναδικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών συστατικών που δρουν προληπτικά κατά της γήρανσης, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του καρκίνου. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων περιέχει:
Βιταμίνη C: Συνεισφέρει στην απορρόφηση του σιδήρου, βοηθά στο σχηματισμό κολλαγόνου στο δέρμα, στην επούλωση των πληγών, στην επανόρθωση των ιστών και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού.
Βιταμίνη Ε: Επιβραδύνει τη γήρανση των κυττάρων, βοηθά στην οξυγόνωση των ιστών και ενισχύει το γεννητικό σύστημα. Επιταχύνει την επούλωση των πληγών και προστατεύει από την αρτηριοσκλήρυνση.
Βιταμίνη Α: Διατηρεί την υγεία των ματιών και του δέρματος.

Όλα τα μεταλλικά στοιχεία: Ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, χαλκό, κάλιο, σελήνιο και ψευδάργυρο. Είναι απαραίτητα για την πνευματική και σωματική υγεία. Όπως και οι βιταμίνες, δρουν ως καταλύτες σε πολλές βιολογικές αντιδράσεις και οι λειτουργίες τους είναι αλληλένδετες. Το σελήνιο και ο χαλκός έχουν πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική δράση.

Καροτενοειδή: Αποτρέπουν σε μεγάλο βαθμό την οξείδωση των κυττάρων και την καταστροφή τους. Το ιπποφαές περιέχει β-καροτένιο, που είναι πρόδρομος της βιταμίνης Α, καθώς και λυκοπένιο (αντικαρκινική δράση), α-καροτίνη, ζεαξανθίνη (πρόληψη κατά της γεροντικής ωχράς κηλίδας) και λουτεΐνη. Πολλές φορές το ιπποφαές, ανάλογα με την περιοχή στην οποία καλλιεργείται, περιέχει καροτενοειδή σε μεγαλύτερες ποσότητες από κάθε άλλο φυτό.
Πολυακόρεστα λιπαρά οξέα: Συγκεκριμένα: ω-3 (λινολενικό οξύ), ω-6 (λινελαϊκό οξύ), ω-7 (παλμιτελαϊκό οξύ), ω-9 (ελαϊκό οξύ). Το ιπποφαές θεωρείται από ρώσους και κινέζους επιστήμονες η πλουσιότερη πηγή φυτικών λιπαρών οξέων, που είναι απαραίτητα στον οργανισμό για την καλή λειτουργία του εγκεφάλου, του νευρικού, του ανοσοποιητικού και του αναπαραγωγικού συστήματος, ενώ προστατεύουν από καρδιαγγειακές παθήσεις, περιορίζουν τα επίπεδα της κακής χοληστερίνης στο αίμα και έχουν και ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Το ω-7 λιπαρό οξύ είναι κυρίως ζωικής προέλευσης. Έχει εντοπιστεί μόνο στο έλαιο του φυτού μακαντέμια, αλλά σε συγκεντρώσεις 2 φορές χαμηλότερες από αυτές που έχουν βρεθεί στο ιπποφαές. Το ω-7 έχει αντιική, αντιβακτηριδιακή, επουλωτική και αντιγηραντική δράση.


...βιταμινών του συμπλέγματος Β: Βοηθούν στην καλή λειτουργία
του νευρικού και μυϊκού συστήματος, αλλά και της καρδιάς. Συμμετέχουν στη σύνθεση των ενζύμων και στο μεταβολισμό των λιπών, των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων. Βοηθούν στην ανάπτυξη και στην αναπαραγωγή, φροντίζουν για την υγεία των μαλλιών, των νυχιών και του δέρματος.
...βιταμίνης D: Βοηθά στο μεταβολισμό του ασβεστίου, του φωσφόρου και του μαγνησίου στον οργανισμό και την ενσωμάτωσή τους στα οστά, συμβάλλοντας στην υγεία τους.
...βιταμίνης Κ: Παίζει καθοριστικό ρόλο στην πηκτικότητα του αίματος
και βοηθά στο σχηματισμό των οστών και στην ανασύστασή τους.
...β-σιτοστερόλης: Ανήκει σε μια ομάδα στερολών που υπάρχουν μόνο στα φυτά. Έχει αποδειχθεί ότι μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλες φυτικές στερόλες μειώνει τα επίπεδα κακής χοληστερίνης στο αίμα. Επίσης, δρα προστατευτικά από την υπερπλασία του προστάτη, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι προστατεύει από τον καρκίνο.
...φλαβονοειδών: Πρόκειται για ουσίες που συναντάμε μόνο στα φυτά και έχουν παρόμοιες αντιοξειδωτικές ιδιότητες με αυτές των βιταμινών C, Ε και Α.


1. Τόνωση, ευεξία και ενέργεια, γρήγορη ανάρρωση και επούλωση των πληγών.
2. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού, προστασία από τον καρκίνο.
3. Προστασία και ενίσχυση του νευρικού συστήματος, μείωση του άγχους.
4. Ρύθμιση του μεταβολισμού.
5. Αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη, παθήσεων στο συκώτι, καθώς και γαστρεντερικών προβλημάτων, όπως η ελκώδης κολίτιδα, η οισοφαγίτιδα, η νόσος του Crohn.
6. Προστασία από καρδιαγγειακά προβλήματα, μείωση της κακής χοληστερίνης και του σακχάρου στο αίμα, προστασία των αγγείων, ενίσχυση της κυκλοφορίας του αίματος.
7. Ανακούφιση από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, τους πόνους της περιόδου και προστασία του αναπαραγωγικού συστήματος. 8. Επανόρθωση ιστών και κυττάρων μετά από μεγάλη έκθεση σε ακτινοβολία.
9. Προληπτική δράση εναντίον οφθαλμικών παθήσεων, όπως ο καταρράκτης και η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
1O. Αποτοξίνωση του οργανισμού, οξυγόνωση και ανανέωση των κυττάρων, αντιμετώπιση πρόωρης γήρανσης.
11. Αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, όπως ακμή, δυσχρωμίες, έκζεμα, έγκαυμα, ψωρίαση, έκζεμα.


● Αποξηραμένο φυτό σε καταστήματα που πουλάνε βότανα, για να φτιάξετε αφέψημα ή έγχυμα.
● Το έλαιο του φυτού, που προκύπτει από την έκθλιψη των καρπών του. Περιέχει τα θρεπτικά συστατικά στην πιο ισχυρή τους μορφή. Χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων (εξωτερική επάλειψη) και για την τόνωση του κυκλοφορικού (πίνοντάς το διαλυμένο σε νερό ή χυμό).
● Συμπυκνωμένο χυμό, που προκύπτει από την πολτοποίηση των καρπών και των φύλλων του φυτού και έχει πιο ήπια δράση από το έλαιο. Είναι κατάλληλο για την τόνωση και ενδυνάμωση του οργανισμού.
Κάψουλες: Πρόκειται για το ξηρό εκχύλισμα των φύλλων και των καρπών του φυτού. Είναι πιο εύκολο στη χρήση και έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επίσης, κυκλοφορούν κάψουλες που περιέχουν έλαιο ιπποφαούς.
Αναζητήστε τα σε καταστήματα ειδών υγιεινής διατροφής, μεγάλα φαρμακεία ή φαρμακεία που πουλούν φυτικά φαρμακευτικά και καλλυντικά σκευάσματα.


Αν αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα υγείας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε πρώτα έναν ειδικό, ώστε να σας υποδείξει την κατάλληλη δοσολογία για την περίπτωσή σας. Διαφορετικά, αν απλώς θέλετε να τονώσετε τον οργανισμό σας, μπορείτε να πίνετε αφέψημα ή έγχυμα 2-3 φορές την ημέρα ή να παίρνετε 1 κάψουλα την ημέρα. Εναλλακτικά, μπορείτε να πίνετε 2 κουταλάκια σιρόπι διαλυμένα σε ένα ποτήρι χυμό ή νερό 3 φορές την ημέρα. Το έλαιο χρησιμοποιήστε το μόνο αφού συμβουλευτείτε ειδικό. Επίσης, φροντίζετε κατά καιρούς να χρησιμοποιείτε το ιπποφαές, όπως και όλα τα φαρμακευτικά βότανα, σε όλες τις μορφές που κυκλοφορούν στην αγορά, ώστε ο οργανισμός σας να επωφελείται στο μέγιστο από τα θρεπτικά συστατικά που περιέχουν.


Αφέψημα: Βάζετε σε 1 μπρίκι 1 κούπα νερό και προσθέτετε 4-5 καρπούς ιπποφαoύς. Βράζετε το αφέψημα για 3-5 λεπτά, το αφήνετε να κρυώσει και το πίνετε.
Έγχυμα: Βράζετε σε ένα μπρίκι 1 κούπα νερό, κατεβάζετε το μπρίκι από τη φωτιά και προσθέτετε 4-5 φυλλαράκια αποξηραμένα φύλλα. Τα αφήνετε 5-7 λεπτά, σουρώνετε και πίνετε.


Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον δρ. ΜΙΧΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ, πτυχιούχο Ιατρικής, φυσικοπαθητικό, σύμβουλο διατροφής.
πηγη:vita.gr 

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Τα κάστανα αποτελούν εξαιρετική πηγή μετάλλων φυτικών ινών και πλούσια σε βιταμίνη C.

Γράφτηκε από τον  Κατηγορία: Αμυλούχα
    πηγη mydiatrofi.gr



kastana-idiotites-thermides-kai-threptika-systatikaΤα κάστανα είναι καρποί με πολλαπλές ιδιότητες, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και χαμηλά σε θερμίδες σε σχέση με άλλους καρπούς. Τα κάστανα είναι αμυλούχα, γλυκά, πλούσια σε γεύση και δημοφιλή φθινοπωρινοί καρποί με κέλυφος που προέρχονται από το βόρειο ημισφαίριο. Τα κάστανα δεν κατατάσσονται στους ξηρούς καρπούς, κυρίως γιατί δεν τρώγονται ξεραμένα αλλά φρέσκα και μαγειρεμένα (συνήθως βραστά ή ψητά) και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή γλυκών, π.χ. μαρόν γλασέ (κάστανα βρασμένα, εμποτισμένα σε σιρόπι) ή μαρόν ντεγκιζέ (κάστανα καλυμμένα με σοκολάτα) ή μον μπλαν (κάστανα πουρέ με βανίλια και σαντιγί).
Προέρχονται από τα ημιορεινά δάση της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Από βοτανικής απόψεως, τα κάστανα ανήκουν στην οικογένεια Φηγοειδών (Fagaceae), του γένους Castanea, με επιστημονική ονομασία Castanea sativa.
Τα γνωστότερα είδη καστανιάς που καλλιεργούνται παγκοσμίως είναι τέσσερα: τα Castanea sativa στην Ευρώπη, τα Castanea dentata στη Βόρεια Αμερική, τα Castanea mollissima στην Κίνα και τα Castanea crenata στην Ιαπωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο κύριος εισαγωγέας κάστανων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κάστανων παγκοσμίως και ειδικά στην Ιαπωνία.
Η καστανιά είναι πολύ μεγάλο φυλλοβόλο δέντρο και ερμαφρόδιτο, διότι φέρει αρσενικά και θηλυκά άνθη στο ίδιο δέντρο. Τα κάστανα είναι πολύ μεγαλύτερα σε σύγκριση με άλλους καρπούς με κέλυφος, όπως τα κάσιους, τα μακαντάμια, τα καρύδια κ.λπ. Το κάστανο έχει λείο, γυαλιστερό, σκούρο καφέ εξωτερικό κέλυφος με διάμετρο 2,5 -3,8 εκατοστά και βάρος 8-12 γρ., ανάλογα το είδος. Εσωτερικά διαθέτει γλυκιά γεύση, πλούσια σε άμυλο με καφέ εξωτερική φλούδα και λευκή εσωτερική σάρκα.
Πρόκειται για μια ευλογία που δεν εξαντλεί τα εδάφη, που μπορεί να ζήσει έως και χίλια χρόνια και που όλα της το τμήματα είναι χρησιμοποιήσιμα: το αγκαθωτό περίβλημα του καρπού γίνεται λίπασμα (κομπόστα),το ξύλο χρησιμοποιείται σε διάφορες κατασκευές, τα κλαδιά στην καλαθοπλεχτική και ακόμα και οι κορμοί για να φτιάχνονται μελίσσια. Έτσι είναι πολύ φυσικό το ότι σε περιοχές όπου το κλίμα και το έδαφός της ταίριαζαν, η καστανιά υπήρξε για αιώνες ένα βασικό στοιχείο της αγροτικής ζωής.
Ιστορία του κάστανου
Τα κάστανα, πιθανώς ήταν ένα από τα πρώτα τρόφιμα που καταναλώνονταν από τον άνθρωπο, διότι χρονολογούνται από τους προϊστορικούς χρόνους. Η αρχαιότερη καταγραφή καλλιέργειας της καστανιάς είναι από το Θεόφραστο, που γράφτηκε τον 3ο αιώνα π.Χ.. Οι καστανιές καλλιεργούνταν για περισσότερα από 6.000 χρόνια στην Κίνα και 3.000 χρόνια στην Ευρώπη. Η καστανιά, Castanea sativa, εισήχθη για πρώτη φορά στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τα κάστανα ανώτερα από τα αμύγδαλα, τα φουντούκια και τα καρύδια. Με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, η Castanea sativa έχει το όνομά της από την αρχαία πόλη Καστάνη της Θεσσαλίας. Άλλοι, πιο ποιητικά, θέλουν να πιστεύουν ότι γεννήθηκε από το σώμα της Νέας, μια νύμφης που παρενοχλούσε επίμονα ο Δίας. Προτιμώντας το θάνατο από την εσχάτη προσβολή, η αγνή Νέα γέννησε την πιο όμορφη και γενναιόδωρη καστανιά.
Με τα χρόνια, οι ασθένειες, η μη κατανάλωση και η αστυφιλία οδήγησαν πολλούς μικροκαλλιεργητές σε σημαντικές κοπές αυτών των υπέροχων δένδρων, ενώ η πώληση του φλοιού σε εργοστάσια καλαθοποιίας επιδείνωσε το πρόβλημα. Όμως, τώρα πια, η περίοδος αυτή πέρασε ανεπιστρεπτί και πολλοί καστανοκαλλιεργητές αρχίζουν να διατηρούν και να φυτεύουν καστανοφυτείες.
Καθώς οι συμπαθείς καστανάδες, που στις γωνίες των δρόμων, μας πουλούσαν χωνιά με ψημένα και καυτά κάστανα γίνονται όλο και πιο σπάνιοι, είναι πολύ εύκολο να ξαναβρούμε στο σπίτι μας αυτή τη γεύση που, σε πολλούς από εμάς, θα φέρει ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις.
Κάστανα θρεπτικά συστατικά
Πραγματικά, η καστανιά δικαιολογημένα λέγεται και «αρτόδεντρο». Ο καρπός της, το κάστανο παρέχει 245 θερμίδες ανά 100 γρ. Το κάστανο, επιπλέον περιέχει 48% νερό, 45% υδατάνθρακες, 3% πρωτεΐνες, πολλά ορυκτά άλατα κυρίως ποτάσιο, καθώς και σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Β1. Έτσι, το κάστανο αποτελεί μια πλήρη τροφή, ιδανική για παιδιά στην ανάπτυξη, για όσους αναρρώνουν και για αθλητές. Βέβαια, δεν συνιστάται να καταναλώνεται σε μεγάλη ποσότητα σε όσους προσέχουν τη σιλουέτα τους και σε όσους έχουν διαβήτη εξαιτίας της περιεκτικότητάς του σε σάκχαρα. Τα κάστανα έχουν μέτριο γλυκαιμικό δείκτη 54.
 Οφέλη για την υγεία
Τα κάστανα, σε αντίθεση με άλλους καρπούς και σπόρους, είναι σχετικά χαμηλά σε θερμίδες, περιέχουν λιγότερο λίπος, και είναι πλούσια σε μέταλλα, βιταμίνες και φυτοθρεπτικά συστατικά, που είναι απαραίτητα για την καλή υγεία.

Ένα άλλο μοναδικό χαρακτηριστικό που διαθέτουν τα κάστανα είναι ότι περιέχουν κυρίως άμυλο, σε αντίθεση με άλλους σπόρους και καρπούς, που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, πρωτεΐνες και λίπη. Έτσι, τα κάστανα έχουν διατροφική σύνθεση παρόμοια με εκείνη της γλυκοπατάτας, του καλαμποκιού, της πατάτας κ.λπ. Παρόλα αυτά, είναι καλύτερη πηγή μετάλλων, βιταμινών και ποιότητας πρωτεϊνών από τα υπόλοιπα αμυλούχα τρόφιμα.

Τα κάστανα αποτελούν καλή πηγή φυτικών ινών, αφού παρέχουν 8,1 γρ. (περίπου 21% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης) ανά 100 γρ. Οι φυτικές ίνες συμβάλουν στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα περιορίζοντας την απορρόφησή της στο έντερο.

Τα κάστανα είναι εξαιρετικά πλούσια σε βιταμίνη C. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν 43 mg βιταμίνης C (72% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης). Η βιταμίνη C αποτελεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που προσφέρει προστασία από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό.

Το κάστανο είναι πλούσιο σε φυλλικό οξύ, όπως και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, πράγμα αρκετά σπάνιο και μοναδικό χαρακτηριστικό ως καρπός. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν 62 μg φυλλικού οξέος (15,5% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης). Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, και τη σύνθεση του DΗA. Η επαρκής κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε φυλλικό οξύ κατά την περίοδο πριν από τη σύλληψη, βοηθά στην πρόληψη των βλαβών του νευρικού σωλήνα στο έμβρυο.

Τα κάστανα, όπως και οι υπόλοιποι καρποί, αποτελούν πλούσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, όπως ελαϊκό (18:1) και παλμιτελαϊκό οξύ (16:1). Μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά (MUFs) συμβάλουν στην μείωση της LDL (κακή χοληστερόλη) και αύξηση της HDL (καλή χοληστερόλη) στο αίμα. Η Μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, μονοακόρεστα λιπαρά, ωμέγα λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στην πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και της νόσου των στεφανιαίων αρτηριών.

Τα κάστανα αποτελούν εξαιρετική πηγή μετάλλων όπως ο σίδηρος, το ασβέστιο, το κάλιο, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, το φώσφορο και ο ψευδάργυρος. Το κάλιο βοηθά στη μείωση της υψηλής πίεσης και συμβάλλει στη θεραπεία κατά της υπέρτασης. Το σίδηρο βοηθάει στην πρόληψη της μικροκυτταρικής αναιμίας (σιδηροπενική αναιμία). Το μαγνήσιο και ο φώσφορος είναι σημαντικά συστατικά του μεταβολισμού των οστών. Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Επιπλέον, είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν με βάση τη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη, 11% σε νιασίνη, 29% σε πυριδοξίνη (βιταμίνη Β-6), 100% σε θειαμίνη, και 12% σε ριβοφλαβίνη.

Τα κάστανα, όπως τα φουντούκια, τα αμύγδαλα, κ.λπ., δεν περιέχουν γλουτένη και γι’ αυτό το λόγο είναι ένα από τα δημοφιλή συστατικά στην παρασκευή προϊόντων χωρίς γλουτένη που προορίζονται για κατανάλωση σε ασθενείς με ευαισθησία στη γλουτένη, αλλεργία σίτου και κοιλιοκάκη.

Τα κινέζικα κάστανα (Castanea mollissima) αποτελούν καλή πηγή σε βιταμίνη Α και παρέχουν 202 IU ανά 100 γρ.

 Επιλογή, Συντήρηση, Χρήση
Πως διαλέγω καλό κάστανοΤα κάστανα διατίθενται στην αγορά από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο, με κορύφωση το Δεκέμβριο. Μόλις τελειώσουν τα ελληνικά κάστανα, γίνονται εισαγωγές κυρίως από την Τουρκία και λιγότερα από την Ισπανία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία. Επιλέξτε μεγάλου μεγέθους, φρέσκα κάστανα. Δεδομένου ότι είναι πλούσια σε άμυλο και χαμηλά σε λιπαρά σε σχέση με άλλους καρπούς, έχουν την τάση να χαλούν γρηγορότερα εάν εκτεθούν στον αέρα και σε υγρές συνθήκες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Για να είστε σίγουροι ότι τα κάστανα είναι φρέσκα, ανοίξτε μερικά και ελέγξτε τα αν είναι μεστά και κρεμ-λευκά εσωτερικά, διότι πολλές φορές είναι δύσκολο να αντιληφθείτε αν είναι χαλασμένα, ελέγχοντας μόνο το εξωτερικό κέλυφος.
Αποφύγετε τα κάστανα με πρασινωπή μούχλα που αναπτύσσεται μεταξύ των πτυχώσεων της σάρκας και του εξωτερικού κελύφους.
Πως να τα συντηρείτε
Τα κάστανα, όταν πρόκειται για την αποθήκευση τους, πρέπει να αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν λαχανικά και φρούτα παρά σαν ξηροί καρποί. Μόλις αγοράσουμε τα κάστανα, τα συσκευάζουμε και τα αποθηκεύουμε στο ψυγείο, όπου και παραμένουν φρέσκα για μερικές εβδομάδες. Τα βρασμένα και αποφλοιωμένα κάστανα, θα πρέπει να αποθηκεύονται σε καλά σφραγισμένα δοχεία στο ψυγείο έως δύο μήνες ή στην κατάψυξη μέχρι ένα χρόνο.
Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης
Τα κάστανα είναι αρκετά γλυκά και γευστικά. Οι αυτόχθονες Αμερικανοί χρησιμοποιούσαν τα κάστανα σαν τις σημερινές πατάτες.
Απολαύστε τα κάστανα ωμά, βραστά ή ψητά. Ένα έχετε σκοπό να τα ψήσετε, με ένα μαχαίρι κάντε μια τομή μικρή πάνω στη φλούδα από την μια πλευρά, έτσι ώστε να μην διαλυθούν στο ψήσιμο.
Ένα κοφτερό μαχαίρι για να χαράξετε τη σκληρή προστατευτική φλούδα του καρπού, ένα τρυπημένο παλιό τηγάνι, μια μεταλλική τσιμπίδα για να μην καίτε τα δάχτυλά σας και θα ψήσετε τα κάστανά σας στο τζάκι ή στο μάτι της κουζίνας. Σιγοβρασμένα σε βούτυρο με λίγο ζωμό κρέατος, τα κάστανα αποτελούν ένα υπέροχο συνοδευτικό για ψητά κρέατα. Βρασμένα σε νερό και μετά ξεφλουδισμένα, μπορούν να καταναλωθούν βουτηγμένα για λίγο σε χλιαρό γάλα. Ακόμη, λιωμένα σε πουρέ μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως γέμιση σε πουλερικά. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε τα υπέροχα επιδόρπια: γλυκό, παγωτό, τούρτες, όπου το κάστανα είναι αναντικατάστατα.
  • Κάστανα σε φούρνο μικροκυμάτων: Αφού χαράξουμε τα κάστανα τα στρώνουμε σε ένα σκεπασμένο δοχείο και ψήνουμε στην υψηλή θερμοκρασία για 2-3 λεπτά μέχρι να ανοίξει το κέλυφος και μαλακώσει η σάρκα τους.
  • Κάστανα σε φούρνο ή γκριλ: Αφού χαράξουμε τα κάστανα τα στρώνουμε σε ένα ταψί και ψήνουμε στους 200 °C ή στο γκριλ σε μέτρια θερμοκρασία, για 15 λεπτά μέχρι να ανοίξει το κέλυφος και μαλακώσει η σάρκα τους.
  • Κάστανα βρασμένα ή ατμού: Αφού χαράξουμε τα κάστανα τα τοποθετούμε σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό ή ατμομάγειρα, και σιγοβράζουμε για 15-20 λεπτά, μέχρι να ανοίξει το κέλυφος και μαλακώσει η σάρκα τους.
  • Καστανά εύκολο ξεφλούδισμα: τυλίγουμε αμέσως τα ζεστά μαγειρεμένα κάστανα με μια πετσέτα για λίγα λεπτά, και ενώ είναι ακόμα ζεστά, αφαιρούμε το εξωτερικό κέλυφος και τον εσωτερικό καφέ φλοιό.
Στην Ιαπωνία, ψήνουν ρύζι με κάστανα στον ατμό το φθινόπωρο. Στην Κορέα ψήνουν την πρωτοχρονιά ένα είδος γλυκού το yaksik, που έχει ως βάση κάστανα, φρούτα και κουκουνάρια αναμειγμένα με λαπά ρύζι.
Τα κάστανα χρησιμοποιούνται ως ένα από τα κύρια συστατικά στη γέμιση πουλερικών, ειδικά στην ημέρα των Χριστουγέννων.
Το αλεύρι από κάστανο χρησιμοποιείται σε πολλές συνταγές της Τοσκάνης, όπως πολέντα, γλυκά ψωμιά, μπισκότα, κέικ, σούπες και παγωτά.
Κάστανα και αλλεργίες
Η αλλεργία στα κάστανα είναι σπάνια και συνήθως επηρεάζει μόνο το στόμα και το λαιμό. Οι σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις από τα κάστανα είναι σπάνιες. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της αλλεργίας στα κάστανα και της αλλεργίας στους ξηρούς καρπούς. Είναι πιθανότερο οι αλλεργικοί στους ξηρούς καρπούς να ανέχονται τα κάστανα. Παρόλα αυτά, αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία αποφύγετε τα κάστανα. Πιθανότερο είναι να έχουν κάποια άτομα αλλεργία στα κάστανα, εφόσον είναι αλλεργικά στο λατέξ, το αβοκάντο και τη μπανάνα.
Μία μερίδα κάστανα ψητά, περίπου 10 τμχ (84 γρ.) περιέχει:

Νερό(gr.)
34
Ενέργεια(Kcal)
206
Πρωτεΐνες(gr.)
2.7
Λιπαρά(gr.)
1.8
Υδατάνθρακες(gr.)
44.5
Φυτικές Ίνες(gr.)  
4.3
Ασβέστιο(mg)
24.4
Σίδηρο(mg)
0.8
Μαγνήσιο(mg)
27.7
Φώσφορο(mg)
89.9
Κάλιο(mg)
497
Νάτριο(mg)
1.7
Ψευδάργυρο(mg)
0.5
Χαλκό(mg)
0.4
Βιταμίνη C(mg)
21.8
Θειαμίνη(mg)
0.2
Ριβοφλαβίνη(mg)
0.1
Νιασίνη(mg)
1.1
Βιταμίνη B-6(mg)
0.4
Βιταμίνη B-12(mcg)
0.0
Βιταμίνη A(IU)
20.2
                                  

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Μπανάνα βελτίωση της διάθεσης για αναιμία κράμπες δυσκοιλιότητα μνήμη μυική ανάπτυξη άγχος




  Η μπανάνα είναι ένα από τα πιο ενοχοποιημένα φρούτα, παρεξηγημένα και παραμελημένα από τα άτομα που...
βρίσκονται σε δίαιτα ή που προσέχουν το βάρος τους. Ο λόγος είναι η λανθασμένη εντύπωση πως η μπανανα παχαίνει λόγω των υποτιθέμενων πολλών της θερμίδων. Είναι το πιο αγαπημένο φρούτο των παιδιών. Η γλυκιά της γεύση και η μαλακή υφή σε συνδυασμό με το διασκεδαστικό άνοιγμά της το καθιστούν ως του φρούτο που επιλέγουν πάντα τα παιδιά ως σνακ.

Το όνομα μπανάνα προέρχεται από το αραβικό banan που σημαίνει δάχτυλο. Η μπανάνα παράγεται σε τροπικό κλίμα και συνεχίζει να ωριμάζει και να παίρνει το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα, ακόμη και αφού έχει περισυλλεχτεί.
Η μπανάνα είναι από τα πιο ωφέλημα φρούτα γιατί παρέχει στον οργανισμό την απαραίτητη ενέργεια και είναι πλούσια σε πολλά θρεπτικά συστατικά. Έχει πολλές φυτικές ίνες και προμηθεύει τον οργανισμό με τις βιταμίνες Α, Β, C, Ε καθώς και με εξίσου απαραίτητα ιχνοστοιχεία όπως το κάλιο (καλύπτει το 25% των ημερησίων αναγκών του σώματος μας σε κάλιο), τον σίδηρο , το ασβέστιο, το σελήνιο, τον ψευδάργυρο, το μαγνήσιο.
Η περιεκτικότητα της μπανάνας σε θερμίδες είναι μικρή (88 θερμίδες σε μία μπανάνα μεσαίου μεγέθους). Ωστόσο, περισσότερη σημασία έχει η θρεπτική αξία της μπανάνας απο τις θερμίδες. Οι θερμίδες αυτές δεν είναι άδειες απο θρεπτικές ικανότητες, όπως η ζάχαρη και τα αναψυκτικά. Αντίθετα, είναι γεμάτες θρεπτικά συστατικά και ενώ ικανοποιούν την όρεξη, παράλληλα οικοδομούν και την υγεία.

Είναι πλούσια σε κάλιο το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη πρωτεινοσύνθεση, στη διατήρηση και στην ανάπτυξη της μυϊκής μάζας. Επίσης συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και βοηθά στην απομάκρυνση της περίσσειας νατρίου με αποτέλεσμα να μειώνει τις κατακρατήσεις υγρών. Έρευνες απέδειξαν ότι το κάλιο που περιέχει η μπανάνα μπορεί να βοηθήσει στη μάθηση , καθιστώντας τους μαθητές πιο προσεκτικούς.

Αποτελεί σημαντική πηγή μαγνησίου με αποτέλεσμα η κατανάλωση της να ελαττώνει τη σωματική και πνευματική κόπωση και βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών. Εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, δίνει άμεση ενέργεια στον οργανισμό και για το λόγο αυτό αποτελεί το αγαπημένο φρούτο των αθλητών.

Η βιταμίνη C που περιέχεται στη μπανάνα ενισχύει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού προστατεύοντας τα κύτταρα από την καταστροφική επίδραση των ελεύθερων ριζών, ενισχύει την απορρόφηση του σιδήρου και είναι απαραίτητη για την σύνθεση του συνδετικού ιστού.

Η μπανάνα μπορεί μεταξύ άλλων να βοηθήσει στην αποκατάσταση της εντερικής λειτουργίας , ξεπερνώντας το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας, αφού είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.

Συμβάλλει στην βελτίωση της διάθεσης και αυτό γιατί περιέχει τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που μετατρέπεται στον οργανισμό σε σεροτονίνη, έναν από τους σημαντικότερους ρυθμιστές της διάθεσης στον εγκέφαλο. Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα της σεροτονίνης, τόσο καλύτερη είναι η διάθεση μας. 

Οι βιταμίνες B, που τόσο λείπουν απο τις σημερινές επεξεργασμένες τροφές μας, υπάρχουν στις μπανάνες. Αυτές είναι οι βιταμίνες που χρειάζονται για την υγεία του πεπτικού συστήματος και των νεύρων. Η πυριδοξίνη, η B6, βρίσκεται σε ποσότητα ίση με εκείνη που περιέχεται στο συκώτι του μοσχαριού. Επίσης το παντοθενικό οξύ περιέχεται σε ποσότητα ίση με εκείνη των λαχανικών και φρούτων. Αλλες βιταμίνες της οικογενείας B που βρίσκονται στη μπανάνα, είναι η Θειαμίνη, η Νιασίνη και το Φολικό Οξύ. 
 
Τέλος , θα πρέπει να προσθέσουμε ότι οι μπανάνες δεν περιέχουν νάτριο, λίπος και χοληστερόλη.
Οι μπανάνες και τα οφέλη τους
Άγχος: Όταν αγχωνόμαστε μειώνονται τα επίπεδα του καλλίου μας και έτσι τρώγοντας μια μπανάνα λαμβάνουμε το κάλλιο το οποίο μας παρέχει η μπανάνα βοηθώντας την ομαλοποίηση του καρδιακού παλμού μας και στέλνοντας οξυγόνο στον εγκέφαλο.

Αναιμία: Η μπανάνα περιέχει πολύ σίδηρο και αυξάνει την παραγωγή της αιμοσφαιρίνης στο αίμα και έτσι βοηθά σε περιπτώσεις αναιμίας. 

Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο: Η βιταμίνη B6 που περιέχει επηρεάζει θετικά τη διάθεση.
Καρκίνος του νεφρού: Τρώγοντας μπανάνες βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου των νεφρών.
Μυϊκή μάζα: Η μπανάνα είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και ιχνοστοιχεία. Αυτό την καθιστά σημαντική για την ομαλή ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος. 

Μυϊκή ανάπτυξη: Η μπανάνα είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και ιχνοστοιχεία. Αυτό την καθιστά σημαντική για την ομαλή ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος. 

Προστασία από μυϊκές κράμπες. Οι μπανάνες περιέχουν μαγνήσιο. 

Γερά οστά: Αυξάνει την απορρόφηση του ασβεστίου δίνοντας μας δυνατότερα οστά.

Ενέργεια: Οι μπανάνες περιέχουν τρία φυσικά σάκχαρα την σακχαρόζη, τη φρουκτόζη και την γλυκόζη σε συνδυασμό με ίνες. Μια μπανάνα δίνει μια άμεση, διαρκή και ουσιαστική ώθηση ενέργειας. Δύο μπανάνες παρέχουν αρκετή ενέργεια για μια επίπονη 90λεπτη προπόνηση γι’ αυτό και οι κορυφαίοι αθλητές καταναλώνουν πολλές μπανάνες. 
 
Δυσκοιλιότητα: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες η μπανάνα βελτιώνει τη λειτουργία του εντέρου και το γαστρεντερικό σύστημα.

Ελάττωση αρτηριακή πίεσης, Η περιεκτικότητά της σε κάλιο και αντιοξειδωτικά μειώνει αισθητά τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης.

Βοηθά στην συγκέντρωση και στην μνήμη: Έρευνα έδειξε ότι οι μαθητές που καταναλώνουν μπανάνες ήταν πιο προσεκτικοί στην τάξη και μαθαίνουν περισσότερα.

Βοηθούν στις καούρες στο στομάχι. Οι μπανάνες δρουν ως αντιόξινα για το στομάχι και προσφέρουν άμεση ανακούφιση. Εξουδετερώνουν, επίσης, την υπερβολική οξύτητα και μειώνουν τον ερεθισμό με την επικάλυψη των βλεννογόνου του στομαχιού.

Κατάθλιψη: Οι μπανάνες βοηθούν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης λόγο των υψηλών επιπέδων τρυπτοφάνης που μετατρέπεται σε σεροτονίνη. Οι ουσίες αυτές βοηθούν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και των συμπτωμάτων κρίσεων πανικού, καθώς βελτιώνουν τη διάθεση.

Πανικός: Για την αποφυγή του πανικού που προκαλεί έντονη επιθυμία για τροφές, πρέπει να ελέγχουμε τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μας, απολαμβάνοντας πλούσια σε υδατάνθρακες τρόφιμα, όπως, οι μπανάνες κάθε δύο ώρες για να κρατηθούν τα επίπεδα σταθερά αποφεύγοντας έτσι τις σοκολάτες. 

Πλούσιες σε αντιοξειδωτικά
Τσιμπήματα και δαγκώματα από έντομα: Δρα ως αντιισταμινικό σε τσιμπήματα εντόμων όταν τρίβεται η προσβεβλημένη περιοχή με το εσωτερικό της φλούδας της μπανάνας. Έτσι μειώνεται το πρήξιμο και ο ερεθισμός. 
 
Κάπνισμα: Οι μπανάνες μπορούν, επίσης, να βοηθήσουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να σταματήσουν το κάπνισμα. Οι B6 και B12, το κάλιο και το μαγνήσιο που περιέχουν, βοηθούν τον οργανισμό να ανακάμψει από τις επιπτώσεις της στέρησης της νικοτίνης.

Κονδυλώματα: Οι εναλλακτικοί ορκίζονται ότι όταν τοποθετηθεί η μπανάνα από την εξωτερική πλευρά στο σημείο των κονδυλωμάτων ως επίθεμα για πολλές ώρες θα εξαφανίσει τα κονδυλώματα.Μια μπανάνα 100 γραμμαρίων περιέχει:
  • Θερμίδες 85,
  • Πρωτεΐνες 1,1γρ.,
  • Υδατάνθρακες 22,2 γρ.,
  • Χοληστερίνη 0,
  • Λιπαρά 0,2 γρ.
  • Βιταμίνες:
  • A 190 Δ.Μ.,
  • β1 0,05mg,
  • Β2 0,06mg,
  • Β3 0,7mg,
  • Β6 0,5mg,
  • Φολικό οξύ 10,9μικρομίλ,
  • C 10mg,
  • D 0,
  • E 0,4Δ.Μ.

Βασικά μέταλλα:
  • Ασβέστιο 8 mg,
  • Φώσφορος 26 mg,
  • Σίδηρος 0,7 mg,
  • Νάτριο 1 mg,
  • Μαγνήσιο 33 mg,
  • Κάλιο 370 mg.

Μπανάνα ή μήλο;
Η μπανάνα είναι προτιμότερη έπειτα από σωματική δραστηριότητα, ή όταν επιθυμούμε κάτι γλυκό. Ενδείκνυται σε αθλητές, σκληρά εργαζόμενους, υπερτασικούς με αυξημένες ανάγκες σε κάλιο. Το μήλο βοηθά σε δίαιτα αδυνατίσματος και είναι καλή επιλογή για διαβητικά, καρδιοπαθή ή αλλεργικά άτομα. Η καθημερινή κατανάλωση 1-2 μήλων με τη φλούδα μειώνει τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου. Δυστυχώς, εξαιτίας της χρήσης φυτοφαρμάκων πρέπει να τα ξεφλουδίζουμε ή να επιλέγουμε βιολογικά μικρού μεγέθους και να τα πλένουμε καλά.

Kαι κάτι χρηστικό εκτός διατροφής.
Γρήγορο γυάλισμα παπουτσιών: Τρίβοντας με την από μέσα μεριά της φλούδας της μπανάνας τα δερμάτινα μας παπούτσια η κάτι άλλο δερμάτινο, και ακολούθως το σκουπίζουμε με ένα στεγνό πανί.
πηγη:tro-ma-ktiko.blogspot.gr

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Γκραβιόλα - Γουανάμπανα για το πυρετό πόνους των μυών τόνωση ανοσοποιητικού ημικρανία άσθμα αρθρίτιδες.



Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, Annona sericea Dunal στον Correia, M. P., (1984), Annona macrocarpa Wercklι, A. bonplandiana H.B. and K., A. cearensis Barb.Rodr., Guanabanus muricatus (L.) M.Gσmez στο Rain-tree) είναι πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του... Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική. Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.Το φυτό graviola, έχει προσαρμοστεί σε περιοχές με μεγάλη υγρασία και σχετικά ζεστούς χειμώνες. Θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου προκαλούν καταστροφές στα φύλλα και σε μικρά κλαδιά, ενώ το φυτό ξερένεται σε θερμοκρασίες κάτω των 3 βαθμών Κελσίου. Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα, μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. 

Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε χυμό περισσότερο από το να φαγωθεί ατόφιο.

Το φυτό καλλιεργείται ως γεωργική καλλιέργεια για τον αγκαθωτό πράσινο καρπό του. Εκτός από τις περιοχές που αποτελούν πατρίδα του φυτού, η graviola καλλιεργείται επίσης στη νότια Φλόριντα των ΗΠΑ, για εσωτερική κατανάλωση, σε περιορισμένη κλίμακα. Η σάρκα του φρούτου είναι λευκή και ο πυρήνας του αποτελείται από πολλά μαύρα κουκούτσια, τα οποία δεν μπορούν να χωνευτούν. Η γλυκιά του σάρκα χρησιμοποιείται για την παρασκευή χυμών, γλυκών, σιροπιών και για γεύσεις παγωτών. Στο Μεξικό το φρούτο graviola είναι κοινό επιδόρπιο.

Από άποψη θρεπτικής αξίας, το graviola είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και κυρίως φρουκτόζη. Επίσης, περιέχει βιταμίνη C, βιταμίνη B1 και βιταμίνη B2. Ο καρπός, οι σπόροι και τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως βότανα και φάρμακα από τους αυτόχθονες του Μεξικού και των υπόλοιπων περιοχών όπου το φυτό είναι ιθαγενές. Αλλά όχι μόνο αυτό.
H Graviola έχει μεγάλη ιστορία χρήσης στη βοτανοθεραπεία -από τους ιθαγενείς του Αμαζονίου- για το διαβήτη, την καταρροή, τους σπασμούς, ως αντιμικροβιακό ευρέως φάσματος κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, κατά των παρασίτων, για τη ρύθμιση της υψηλής πίεσης του αίματος, για την κατάθλιψη, για νευρικές διαταραχές, καρδιοπάθειες, άσθμα, προβλήματα με το συκώτι, αρθρίτιδες κ.ά.

Η Graviola έχει ονομαστεί θαυματουργό δέντρο. Ενδημεί στις βροχερά δάση και στις βαθιές ζούγκλες του Αμαζονίου κατά μήκος του μεγάλου ποταμού. Τα διάφορα μέρη του, έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες από γιατρούς και ιθαγενείς σαμάνους της Νοτίου Αμερικής για να θεραπεύσουν το άσθμα, τα προβλήματα του ήπατος, την αρθρίτιδα και τις καρδιακές νόσους.

Η Graviola χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση των πυρετών, σκοτώνει τα παράσιτα και μειώνει τους πόνους των μυών εκτός από την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Σαν συμπληρώματα διατροφής, η Graviola ενεργεί με διπλό σκοπό, όπως όλα τα φυσικά βότανα και οι βιταμίνες, Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που θέλουν να τα θέσουν υπό έλεγχο και σταδιακά να τα εξαφανίσουν (ατζέντα 21). Για παράδειγμα, αν παίρνουμε την Graviola για την καταπολέμηση μιας άσχημης ημικρανίας, βοηθάμε επίσης, ταυτόχρονα, σε κάποια ασθένεια του στομάχου και για την καταπολέμηση μια άσχημης κατάθλιψης και επίσης έχουμε καλό και υγιές δέρμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Όλες οι βιταμίνες και τα μέταλλα δίνουν ΌΛΑ τα στοιχεία που χρειάζεται το σώμα μας.

Τα Βότανα και τα φυτά που ανήκουν σε φυσικούς πόρους, μπορούν και παρέχουν αυτά τα θρεπτικά συστατικά και όχι τα φάρμακα, κανένα φάρμακο δεν πετυχαίνει διπλή δράση. Παίρνοντας ένα βότανο κάνουμε καλό σε πολλά σημεία του σώματος και του πνεύματος μας και αυτό δεν είναι κάτι που οι φαρμακευτικές θα το επιτρέψουν. Εμείς που ζούμε με βότανα και καρπούς το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό.

Πηγή


Απέναντι Όχθη

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Βαλσαμόχορτο - σπαθόχορτο ηρεμιστικό επουλοτικό εμμηναγωγικό διουρητικό αντιπυρετικό για λοιμώξεις

Βαλσαμόχορτο, υπερικό (Hypericum perforatum)
Το υπερικό ( Hypericum Perforatum ) είναι ένα μικρό θαμνώδες φυτό με τμήματα κίτρινων ανθών σχήματος ωοειδούς και προεκτεταμένα πέταλα. Τα ονόματα του είναι, βάλσαμο, βαλσαμόχορτο, λειχηνόχορτο, σπαθόχορτο, περίκη, χελωνόχορτο και Προδρόμου βότανο. Στο εμπόριο συναντάται συνήθως με την τελευταία ονομασία (St. John’sWort), και οφείλεται στο ότι συχνά ανθίζει γύρω στις 24 Ιουνίου που κατά παράδοση εορτάζονται τα γενέθλια του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή.
Στην Ελλάδα βρίσκεται συχνά αυτοφυόμενο σε κάμπους, λόφους, φράκτες και γενικώτερα σε ακαλιέργητους τόπους. Φτάνει δε στο ύψος των 80 πόντων.
 
Παραδοσιακή χρήση

Το υπερικό κάποτε πίστευαν ότι απήλασε το σώμα από τα κακά πνεύματα και η χρήση του στην Ελλάδα χρονολογείται από την αρχαιότητα για ευρύ φάσμα ασθενειών κατά βάση όμως στις νευρασθένειες αλλά και κατά της βασκανίας. Σε ότι αφορά στο τελευταίο στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει το παρακάτω ποιηματάκι...

St John's wort doth charm all witches away,
if gathered at midnight on the Saints holy day.
Any devils and witches have no power to harm,
those that gather the plant for a charm.

Θεωρείται φυτό με αντιφλεγμωνώδη δράση και έτσι είναι καλό επουλωτικό των πληγών όταν χρησιμοποιήται τοπικά. Ανακουφίζει τις μώλωπες τα καψίματα, τσιμπίματα και γδαρσίματα Χρησιμοποιείται και ως αιμοστατικό και ακόμη κατά των θρομβώσεων. Αποτελεί δε και καλό αποχρεμπτικό. Παραδοσιακά η χρήση του γίνεται με αφέψημα ανθέων ή σε συνδυασμό με βλαστούς. Η πιο συχνή του εφαρμογή και στην οποία θα εστιάσουμε είναι η αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
  

Ενεργά συστατικά – Μηχανισμός δράσης

Έχει δοθεί μεγάλη προσπάθεια για τον καθορισμό των κυρίων συστατικών του που
περιλαμβάνουν, την υπερικίνη ( hypericin ) την ψευδουπερικίνη, τα φλαβονοειδή  και την υπερφορίνη. Ενώ πρώτιστα πιστεύοταν ότι η αντικαταθλιπτική δράση του βοτάνου οφειλώταν στη δράση της υπερικίνης επάνω στους αναστολείς μονοαμινοξειδάσης , πρόσφαστες μελέτες προκάλεσαν την άποψη αυτή, εστιάζοντας σε άλλα συστατικά του όπως την υπερφορίνη και στα φλαβονειεδή.

Το απόσταγμα του βοτάνου πλέον  επιτυχώς οδεύει στο να γίνει μια πάγια αντικαταθλιπτική θεραπεία. Από φυτοχημική άποψη, είναι ένα από τα πιο μελετημένα θεραπευτικά φυτά. Μια σειρά βιοενεργών συστατικών έχει εντοπισθεί εκτός από τα φλαβονοειδή, που είναι βιοφλαβονοειδή, προανθοκυανιδίνες, ξανθίνες, φλωρογλυκινόλες και ναφθοδιανθρόνες.

Μολονότι το βότανο έχει υποστεί εκτενείς επιστημονικές μελέτες την τελευταία δεκαετία, υπάρχουν ακόμη ανειχτά ερωτηματικά σχετικά με την φαρμακαλογία και το μηχανισμό δράσης του. Αρχικά βιοχημικές μελέτες ανέφεραν ότι το βότανο αναστέλει την επαναπρόσληψη στους συναπτικούς υποδοχείς τριών νευρωδιαβιβαστών, σεροτονίνης, αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης κατά ισορροπημένο τρόπο.Δρα δηλαδή παρόμοια με τα τρικυκλικά φάρμακα, με το πλεονέκτημα ότι στις δοσολογίες που χρησιμοποιήται δεν υπάρχουν ίδιες ανεπιθύμητες ενέργειες. Στην κατάθλιψη παρατηρήται έλλειμα στον οργανισμό των παραπάνω νευροδιαβιβαστών οι οποίοι σχετίζονται με την διάθεση και την αίσθηση του πόνου. Πολλά λοιπόν φάρμακα βασίζονται στο να καλύψουν σε κάποιο βαθμό τις ανάγκες του οργανισμού σε κάποιους (ή και όλους) από τους τρείς αυτούς υποδοχείς.


Χρήσεις 

Tόσο στις Η.Π.Α όπως και στο Ηνωμένο Βασίλειο το βότανο έχει εκπληκτική απήχηση. Η αποτελεσματικότητα του σε πολυάριθμες μελέτες  ( για  ήπια και μέτρια καταθλιπτική διαταραχή ) είναι σχεδόν η ίδια με τα τρικυκλικά φάρμακα όπως ιμιπραμίνη, αμιτριπτυλίνη,ντοπεξίνη, δεσιπραμίνη και νορτριπτιλίνη, με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και συγκριτικά και με ορισμένους SSRIs ( επιλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) όπως φλουοξετίνη και σερτραλίνη.

Σε μελέτες φαίνεται ότι το βότανο ουστιαστικά μειώνει την ανάγκη για κατανάλωση αλκοόλ. Υποθέσεις γίνονται στο ότι το αλκοόλ είναι μια μορφή αυτοθεραπείας. Έτσι  απαλείφοντας τα καταθλιπτικά συμπτώματα το βότανο μπορεί να μειώσει την αίσθηση της ανάγκης για αλκοόλ.

Σε εργαστηριακές μελέτες το βότανο έχει δείξει την ικανότητα να καταπολεμά συγκεκριμένες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένων κάποιων βακτηρίων που είναι ανθεκτικά στην επίδραση των αντιβιωτικών. Όμως χρειάζεται περισσότερη έρευνα στον τομέα αυτό για να φανεί αν αυτές οι μελέτες μπορούν να φανούν χρήσιμες σε ανθρώπους.

Μια πρόσφατη μελέτη προτείνει το βότανο σαν χρήσιμο για την ανακούφιση από τα σωματικά και τα συναισθηματικά συμπτώματα του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, όπως  κράμπα, ευερεθιστικότητα, λαιμαργία και ευαισθησία στο στήθος.

Στην ιογενή εγκεφαλίτιδα ειδικοί βοτανολόγοι μπορεί να συστήσουν τη χρήση βάματος που περιέχει συνδυασμό Γκίνκο, Βότανο Αγ. Ιωάννη και δενδρολίβανο για να ελαφρώσουν την βαρύτητα των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την φλεγμονή στον εγκέφαλο,όπως επίσης  τη γνωστική δυσλειτουργία/εξασθένιση, τις διαταραχές ομιλίας, οπτικές διαταραχές και δυσκολία στην εκπλήρωση λειτουργιών ρουτίνας.

Το βότανο του Αγ. Ιωάννη βελτίωσε την διάθεση σε εκείνους που είχαν εποχιακή συναισθηματική διαταραχή (sad –seasonal affective disorder) που συμβαίνει τους χειμερινούς μήνες εξαιτίας της έλλειψης ηλίου. Συνήθως αντιμετωπίζεται με φωτοθεραπεία.

Κατά καιρούς συνίσταται απο βοτανολόγους, η τοπική χρήση του βοτάνου για την μείωση του πόνου, της φλεγμονής και για να προάγει την ίαση με την εφαρμογή του παράγοντα απευθείας στο δέρμα. Προκαταρκτικές εργαστηριακές μελέτες προτείνουν ότι η παραδοσιακή αυτή χρήση μπορεί να έχει επιστημονική ευστάθεια.
Σε μια μελέτη με άνω τα 100 παιδιά ηλικίας 6-18 που είχαν πόνο στο αυτί από ωτίτιδα, ο συνδυασμός του διαλύματος βοτάνων, Αγ. Ιωάννη, σκόρδου, καλέντουλας και φλόμου ελάφρυναν τον πόνο το ίδιο όπως οι συμβατικές παυσίπονες σταγόνες για το αυτί.

Oι θεραπευτικές του ιδιότητες
Tο βάλσαμο θεωρείται:
  • Aντικαταθλιπτικό, ηρεμιστικό, αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες
  • Aντιφλογιστικό και επουλωτικό για εγκαύματα και πληγές. Eπίσης, θεωρείται ότι επιταχύνει την εξαφάνιση των στιγμάτων της λευκόρροιας και των σκληρών όγκων του δέρματος.
  • Tονωτικό και διεγερτικό για εξασθενημένους οργανισμούς
  • Kαταπραϋντικό και ανακουφιστικό σε βρογχίτιδα, βήχα, άσθμα.
  • Eμμηναγωγικό-ρυθμιστικό της εμμήνου ρύσεως.
  • Διουρητικό.
  • Σπασμολυτικό.
  • Για στομαχικές-εντερικές διαταραχές.
  • Aντιπυρετικό και παυσίπονο.

Δοσολογία – χορήγηση

Το βότανο μπορεί να βρεθεί σε αρκετές μορφές όπως κάψουλες, ταμπλέτες,
αποστάγματα, βάμματα, ροφήματα και σε λοσιόν για το δέρμα. Έχει δοκιμασθεί και σε παιδιά σε μικρό όμως αριθμό.
Στην ξηρή μορφή του βοτάνου η συνήθης δόση για ήπια κατάθλιψη και διαταραχές διάθεσης είναι 300 με 500mg τρεις φορές ημερησίως με γεύμα(σταθεροποιημένο σε 0,3% υπερικίνη). Για πιο βαριές μορφές κατάθλιψης το δοσολογικό σχήμα πρέπει να αυξηθεί με ταυτόχρονη παρακολούθηση από ειδικό.
Το απόσταγμα (1:1) : 40-60 σταγόνες, δύο φορές ημερησίως ενώ το για το αφέψημα: γεμίστε μια κούπα βρασμένου νερού σε 1-2 κουτάλια τσαγιού του ξηρού βοτάνου και εμποτίστε το για 10 λεπτά. Πιείτε δύο κούπες την ημέρα για 4-6 εβδομάδες.
Για τοπική φλεγμονή όπως πληγές,καψίματα και αιμοροϊδες εφαρμόστε τοπικά τη μορφή λαδιού/κρέμας.
Να σημειώσουμε ότι οι από το στόμα δοσολογίες απαιτούν τουλάχιστο έξι εβδομάδες για να υπάρξει το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
   
Προειδοποιήσεις – Προφυλάξεις

Μεταβολίζεται στο κυτόχρωμα  P450, κατά συνέπεια δεν πρέπει να λαμβάνεται με άλλα φάρμακα που μεταβολίζονται από το ίδιο συνένζυμο.Άτομα με ιστορικό μανιοκατάθλιψης ( διπολικής διαταραχής ) ή μικρότερης σοβαρότητας κατάσταση γνωστή ως υπομανία, πρέπει να αποφύγουν τη χρήση του βοτάνου καθώς μπορεί να προκαλέσει μανιακό επεισόδιο.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιήται απο γυναίκες που λαμβάνουν αντισύλληψη όπως επίσης στην κύηση και τη γαλουχία.

Συγχορήγηση με άλλα αντικαταθλιπτικά δεν συνίσταται για τον κίνδυνο εμφάνισης σεροτονινεργικού συνδρόμου.

Μπορεί να μειώσει τη δράση των ανοσοκατασταλτικών θεραπειών όπως και των αναστολέων πρωτεάσης.  Το  FDA προτείνει να μην συγχορηγείται το βότανο με αντιρετροικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για τον ιο του AIDS.

Πρέπει να αναφερθεί ότι το βότανο αλληλεπιδρά με αντιπηκτικές-αντιαιμοπεταλιακές αγωγές μειώνοντας τα επίπεδα το αίματος και την αποτελεσματικότητά του.

Επηρεάζει δε και την δράση ένος παλιού βρογχοδιασταλτικού, την θεοφιλίνη.

Δεν πρέπει να λαμβάνεται παρράλληλα με βενζοθιαζεπίνες όπως και χημειοθεραπεία



Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες του βοτάνου είναι γενικά ήπιες συγκριτικά με εκείνες των συμβατικών αντικαταθλιπτικών. Αυτές περιέχουν, στομαχικές διαταραχές,  εξανθήματα ή άλλους δερματικούς ερεθισμούς, κόπωση, ανησυχία, πονοκέφαλο, ξηροστομία, αισθήματα ζάλης ή σύγχυσης.
Το βότανο του Αγ. Ιωάννη μπορεί να κάνει το δέρμα υπερευαίσθητο στην ηλιακή ακτινοβολία (φωτοδερματίτιδα). Όσοι έχουν ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και παίρνουν το βότανο σε υψηλή δοσολογία η για αρκετό χρονικό διάστημα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην έκθεση στον ήλιο. Συγκριτικά με τις αντίστοιχες ανεπιθύμητες ενέργειες των συμβατικών αντικαταθλιπτικών αυτές του βοτάνου είναι λιγοστές.

Πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα επιπλέον πλεονέκτηματα του είναι ότι δεν επηρεάζει τόσο την λίμπιντο όσο τα συμβατικά φάρμακα. 

Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας εάν βρίσκεστε σε οποιαδήποτε αγωγή πρίν δοκιμάσετε οτιδήποτε από τα παραπάνω. 
Σημείωση:

Αν και το βότανο του Αγ. Ιωάννη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό βότανο για την κατάθλιψη και με λιγοστές ανεπιθύμητες ενέργειες, αν αποφασίσετε ότι χρειάζεται να αρχίσετε μια αγωγή, θα μπορούσατε να αρχίσετε αυτό, φυσικά με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού (στα βότανα ) ιατρού. 
ΟΜΩΣ, σε καμία περίπτωση μην νομίζετε ότι από μόνο του φάρμακο θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε την κατάσταση. Τα φάρμακα αυτά βοηθούν στο να έρθει η διάθεσή σας(το σώμα) σε τέτοιο επίπεδο που να μπορείτε πλέον να συλλογιστείτε και να παλέψετε τα αίτια που σας προκάλεσαν την διαταραχή αυτή.  Διαφορετικά, είναι σαν να προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε μια λοίμωξη μόνο με παυσίπονο. 
Για την ενημέρωσή σας επισυνάπτω τα τρία κύρια είδη ψυχοθεραπείας 
Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία 
Διαπροσωπική θεραπεία 
Ψυχοδυναμική θεραπεία


Αυτό μπορεί να γίνει παράλληλα με την βοήθεια κάποιου ειδικού θεραπευτή, σε συνδυασμό με άσκηση όπως tai ji quan, qi gong, yoga και άλλες φυσικές δραστηριότητες(κήπος,χειροτεχνίες κ.α). Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η δυνητική εμφάνιση νέου επεισοδίου.
πηγη:apenantioxthi.com
vita.gr